کارِ مُمِ موسا ثَمِرَه مَبودِن
جای دُختِ موسا توی خُنَه‌ی حَمودِن
کُربُنِ تو حَمود که کاصِدِ یاری
روزُن پِیِ کاری وُ شُووُن پِیغُم اَتاری
از موسا زِرِنگی تو آدم مُنَدیدَه
ای خُنَه‌ی تو محفلِ خوبُن مُنَدیدَه
مُوسُمِ بهارِن که درختُن زیرِ بارِن
ای انار شیرین به رو سینَه‌ت مُنَدیدَه
صدتا دل عاشِک مُندِن در هوایِت
ای زلف سیاه، خُ ای صورت ماهِت
هر کس که اَگینِت تکبیر اَفِرِستِت
کِسمَتِ که ناکِت بِرَسِد به وَصالِت
ای کاصِدِ یاری زَبُنِت بُبوسُم
پِیغُمِت بیار تا که جوابِت بنویسُم
ایبِگَه تو حَمود دل از تو کَندَه نابوت
تا وَختی نَمُردَم به هوای تو اَووستُم
اُمگُ مُمِ موسا اُمبِگَه که یادِت ایدا
ایگُ زیر پام نِشتِن وُ حَمود یادُم ایدا
ایخُند زیر گوشُم که حواس از سَرُم رَه
کم‌کم سَرِ مِه گَرم وُ شِیطُن گولُم ایدا