بِی مُم خُ ایگُفتِن فِضَّه، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
بودِن نصیب نوشتَه، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
کسی به ما اینَزَه لاس، دَس مُنَزَه داخل ماس
نِشتیم پا جعبَه آواز، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
اِی مُم مَدَه تو کارُم، هر شو مَدُو تیغارُم
صَحنِ پُلُو تَتارُم، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
ای جیمَه‌ی گَوَندِن، بختِ طلسمُم بُلَندِن
بوس یکی پنج تُمَندِن، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
سر تو مرگ خاله، هم مُهر اُمَه هم کاغذ
نَصرُک بودِن خجالت، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
به روایتی دیگر:
دلبر دلپسندم، یارِ گردن بلندم
ایگفتن عقد اَبَندُم، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
مَیا تو دل خُ تو شَک، بِی ما مَگَه تو ناحَک
ما مُنَخوردِن عَرَک، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
گَردِشتِ آسَمُنِن، زن آشنای زَنُنِن
لذت خانُمُنِن، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه
سر تو مرگ خاله، هم مُهر اُمَه هم کبالَه
نَصرُک بودِن خجالت، بِی خُ مَکَه نَبُرکَه