شهرِ بَندِر خَبَرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
به نِظَر جِلوَه‌گَرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
هر کجا گَپوس و تارِن هَمُجان جای شما
هر کجا مشروب و یارِن هَمُجان جای شما
هر کجا کوه و شکارِن هَمُجان جای شما
نابَن و ایسین و سَرخُن شَبَرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
اِی زیوَر مِهمُن به پیشِت هر گَه و بی‌گاه اَتِیت
یَک شبی نُوخواه اَتِیت یَک شبی دلخواه اَتِیت
آه و واویلا از اُن شبی که ده نُفَر همراه اَتِیت
هِلَه اِی اِستا مسافر، سَفَرِت پُر خطرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
فَراشُنِ گمرک گَواهِن که تو زیور خانُمی
همَه پاسبُنُن نگاهِن که تو زیور خانُمی
خَلکِ بَندِر روبِراهِن که تو زیور خانُمی
هِلَه روز آخر به ادارَه تَبَرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
اِی پَری‌چهرَه تو دایُم مِهمُن اِتَه
چِکَه تو جُن اِتَه طاکَتِ مِیدُن اِتَه
ای هَمَه ناز و تِکبُّر عاشِک سرگردُن اِتَه
جاهِلُن از غم رویِت هَمَه بی پا و سَرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
اِی زیور تو اسب خُ ایکِدَه جُولُن مَدَه
گوش به هر آوازِ ساز و ناله‌ی وِیرُن مَدَه
میوه‌ی باغت لطیفِن ایکِدَه اَرزُن مَدَه
فصل نوروز و بُهارِن باغ تو پر ثَمَرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
بشنو اِی زیوَر نصیحت چون حَمیدَه نکنی
ای عمارت مثل دیوار چَلیدَه نکنی
آبرو خُ مثل آب چَکیدَه نکنی
آب چَکیدَه شیرین و خوشگُوارِن پُر زِ شَهد و شکَرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن
ما زِ کافر مُنَدیدَه ای هَمَه ظلم و ستم
ما که از زیور مُدیدِن ایهَمَه جُور و ستم
در غم حسرت نَمُردیم جملگی اهل حرم
ایزَه به نَصرُک نَخُنَه که بنده‌ی نظرِن، عِشکِ خانُم زیوَرِن