وَختی مَهُندَه مُوهی نَهُو شَکِه
مَنکَل و بافور هر دو رُو شَکِه
داخل اَندول چوک نَخُو شَکِه
اِی وای اِی وای به مَحمَدعیدعلی
ولا نه شومَه ای غُلُمُمَه
مُرگِ سیای پشت بُمُمَه
نوکر هر روز صُحب و شُمُمَه
اِی وای اِی وای به مَحمَدعیدعلی
یار کَدیم روزگارُمَه
هر چه مَگُفتَه اُ به اختیارُمَه
عاشِکِ زار بی‌قرارُمَه
اِی وای اِی وای به مَحمَدعیدعلی
اول پیری اشتباه مُکِه
یار وفادار بی‌وفا مُکِه
سَفید نَهَستَه بِی سیا مُکِه
اِی وای اِی وای به مَحمَدعیدعلی
بَرتوی انبارُم دُزی شَکِه
تیغار ارباب بُن لُسی شَکِه
ناله و زاری بِی کسی شَکِه
اِی وای اِی وای به مَحمَدعیدعلی
وَختی شَهُندَه چِم خُ سُر شَدا
بَر توی بافور دودی فُر شَدا
…ونِ تِلُو خُ یَه‌خُ وا ما کِر شَدا
اِی وای اِی وای به مَحمَدعیدعلی
مثل دُمِ مار سَرِ …یری کُکَه
… ُندِ سیاهی خیلی نازُکَه
هرجا که نِشتَه آقا نَصرُکَه
اِی وای اِی وای به مَحمَدعیدعلی
به روایت دیگر:
مثل سر مار، سر…ری لُکَه
آفرین.