بَندر عباسی نِعمَت گِرُنِن
بَندَر عباسی جای جاهِلُنِن
مَحسِن عالی‌شاه خیلی بَخیلِن
که دایُم در کَمینِ عاشِکُنِن
به نِصفِه شُو گُریختِن زنِ گَلَه‌داری
فِتنَه از زَنُنِ تاجِرُنِن
به گوش اُ گردُنِ مردمِ ایسین
که خِدو اُ حَسَن زیرِ جَمُنِن
کشیدِه‌اَن رنج و بدنامی فَخیرُن
که فتنَه زیرِ سَرِ حیدربادی‌اُنِن
به روایتی دیگر:
خودش مست بو که یا مست عَرَک بو
که خَدو خود حَسَن شُو تو جَمُنِن