گونه‌شناسی و بسترهای اجتماعی ترانه‌های مردمی نَصرُک – حسام‌الدین نقوی

جایگاه نصرک در ترانه‌های روایی و موسیقی مردمی بندرعباس – حسام‌الدین نقوی

نصرک هنرمند عصر سنت – موسا بندری

تازَه ماست اُمواردِن

اِی مُلادَرویش

حَمیدَه‌ی مینُوی

هُوبادِ گِنُو

هِلَه یا مولی

به عِشکِ دل ایساختِن

اِی خدا که کَل‌بَشیر

جُاری

اِی غُلی شِین مَکُن

مِه دلُم تُک‌تُک اَکُنت

اِی شمع تو مَسوز

مِه نادُنُم چِطُو بو

زَنُنِ بَندِری بی‌حجاب

کِصِه‌ی نُو پیدا بودن

عِشکِ خانُم زیوَر

بِی خُ مَکَه نَبُرکَه

بِی هَوَس بِی تو تارُم

گَردِشتِ آسَمُنِن

جومِه‎‌‌ی وِیلِ چاپی

مَنارَه

مَحله‌ی ما گُلِ نُو شُواردِن

روزی که تو پیدا بودی

کورِ بَد ایمُن

کارِ مُمِ موسا

در مَحله‌ی خاموشُن

بیا بازرَس که بالا بار اَگَردِت

یوزپُلَنگ پیدا بودِن

بَندَر عباسی

بال سیاه

فاطُمَه‌ی اَسَد

اِی هَمجِرات

حُوجی کَل‌صَفَر

ای گُل، گُلِ بُستُنِن

سیا چِشمُنِ مریم

بُلبُلو ایخاردِن کَسَم

سِتالِه‌ی صُحبِ رُوشَنِن یار

دِلُم نابو بِکَردُم

گَندُم و جُو گِرُنِن

اِی وای دِلُم زَنگی

اِی یار

کُندوک کُلاهِن اِی شاه

چِکَپو وِلِت ایکِه

کِنیزو حاجی

نِگارِ کَلَه‌پَزُن

اِی داد از سِتَمِ نارو

هِیشِت مُبارَک

چون مُم خُ نَبی

مُلِیواری

دومادیِ پُس ما